Najbliższe warsztaty z pozytywnej dyscypliny

[vsel no_events_text="Już wkrótce pojawią się kolejne terminy warsztatów z Pozytywnej dyscypliny"]

Najbliższe warsztaty z pozytywnej dyscypliny

[vsel no_events_text="Już wkrótce pojawią się kolejne terminy warsztatów z Pozytywnej dyscypliny"]

Co to jest pozytywna dyscyplina

Prekursorem Pozytywnej Dyscypliny był Alfred Adler z pochodzenia Austriak (w czasie wojny osiadł w USA). Ten wiedeński psychiatra działał w tych samych czasach co znany wszystkim Zygmunt Freud. Pomimo tego oba nurty psychologiczne były całkowicie odmienne. A. Adler wierzył, że największymi potrzebami człowieka są: potrzeba przynależności, znaczenia, bliskich relacji i poczucia wartości (miał rację, prawda? 😊). Pracę Adlera kontynuował Rudolf Dreikurs (również wiedeński psychiatra), który wierzył, że wszystkie relacje międzyludzkie, również te rodzinne, powinny opierać się na wzajemnym szacunku i poszanowaniu godności drugiego człowieka.

Jane Nelsen – amerykańska terapeutka poszukując metody wychowawczej dla siebie i swoich dzieci natrafiła na prace Adlera i Dreikursa. Samodzielnie opracowała metodę bazując na założeniach Alfreda Adlera, w 1981 roku wydając pierwszą książkę pt. „Pozytywna Dyscyplina”, kolejne (PD dla nastolatków, PD dla przedszkolaków) we współpracy z innymi autorkami. W Polsce prekursorkami metody są Joanna Baranowska, Sylwia Anderson – Hanney i Minh Thuy Dao.

Podstawowe składowe Pozytywnej Dyscypliny

  1. Wzajemny szacunek – rodzice wyrażają stanowczość, okazując szacunek sobie i wymogom sytuacji, a uprzejmość, szanując potrzeby dziecka.
  2. Rozumienie przekonania stojącego za zachowaniem – za każdym zachowaniem dziecka stoi jakiś cel, łatwiej zmienisz zachowanie dziecka jeśli odkryjesz motywację leżącą u jego podstaw.Skuteczna komunikacja – rodzice i dzieci mogą nauczyć się dobrze słuchać i zwracać do siebie nawzajem z szacunkiem, by prosić to o co potrzebują.
  3. Rozumienie świata dziecka – zrozumienie świata dziecka pozwoli lepiej reagować na jego zachowanie związane z etapami rozwoju.
  4. Dyscyplina, która uczy /od łac. disciplini- podążać/ – skuteczna dyscyplina uczy wartościowych umiejętności społecznych oraz życiowych i nie zawiera w sobie ani elementów pobłażliwości, ani kary.
  5. Koncentracja na rozwiązaniach – poczucie winy nigdy nie rozwiązuje problemów, wspólnie z dzieckiem opracowujecie rozwiązania problemu nie skupiając się na „kto zaczął” albo „kto zawinił”.
  6. Zachęta – to docenienie wysiłków i postępu, a nie tylko sukcesów. Dzięki niej dzieci rozwijają wiarę we własne siły i umiejętności.
  7. Dzieci zachowują się lepiej, gdy czują się lepiej – dzieci chętniej współpracują jeśli ze strony rodziców czują miłość, troskę i wsparcie.
na podstawie „Pozytywna Dyscyplina dla przedszkolaków” J. Nelsen

Dla kogo jest pozytywna dyscyplina

 
Pewnie zastanawiasz się kto tam… Z wykształcenia i zamiłowania jestem psychologiem. Prywatnie jestem żoną i matką dwójki dzieci, zawodowo związana jestem z pracą z przedszkolakami i ich rodzicami. Pomagam również osobom dorosłym w rozwiązywaniu ich problemów. Pomocy psychologicznej udzielam od ponad 15 lat.

Dlaczego psycholog i coach online?

Od zawsze interesował mnie nurt psychologii humanistycznej (skupionej na człowieku i wartościach), psychologii pozytywnej (skupionej na pozytywnych aspektach sytuacji i Twoich zasobach) i prowokatywnej (opartej m.in. na humorze). Idealnie w te szkoły wpasował się coaching, który stara się wyzwolić w kliencie potencjał, ustalić cele i odkryć alternatywne sposoby patrzenia na rzeczywistość. A wszystko to w lekkiej atmosferze.
Z doświadczenia wiem, że nawet gdy sytuacja jest trudna nie zawsze ma się ochotę wyjść z domu żeby zasięgnąć porady specjalisty. Z pomocą przychodzą tu porady internetowe (zarówno w formie pisemnej jak i video).

Co to jest Pozytywna Dyscyplina?

Ponieważ jestem mamą szukałam również stylu wychowawczego, który byłby spójny nie tylko z moimi wartościami, ale także pozostawał w pełnej harmonii z całą wiedzą psychologiczną. Tak trafiłam na Pozytywną Dyscyplinę. Dzięki tej metodzie zarówno rodzice jak i dzieci mają większą satysfakcję ze spędzania czasu wspólnie, a liczba sytuacji konfliktowych w rodzinie znacząco się zmniejsza.
To doskonałe połączenie stanowczości i uprzejmości, które pomaga rozwijać w małym umyśle wiarę we własne siły, poczucie kompetencji i sprawstwa, nie zapominając o wykształceniu nawyków i wypełnianiu obowiązków.
Zapraszam do kontaktu!